Schade

                                            Welke schade.

Met de capitulatie van Japan op 15 augustus 1945 kwam voor de wereld een einde aan de Tweede Wereld oorlog twee dagen later werd in het voormalig Nerderlands-Indie de Republiek Indonesie uit geroepen.

De Bersiapperiode was aan gebroken de verschrikkingen duurde voort. Pas december 1949,het moment van soereiniteits-overdracht bracht formeel,

Onder tusen hadden alleen toen al circa 100.000 Indische Nederlanders hun vaderland verlaten de uittocht was begonnen. Een exodus van ontheemden voor hun geen beloofde land. wel een Schuldbekentenis nieuw bestaan

Velen schepen en vliegtuigen met mensen gingen naar Holland somigen naar Amerika maar velen kwamen eerst naar hier maar van een warm welkom was geen spraken http://www.pelita.nl

Er moesten papieren in orden gemaakt worden voor de overtocht naar Nerderland en geld geleend bij sosiale zaken om de boot tocht te kunnen maken

Vele waren berooid uit de kampen gekomen hun huis en hele hebben en houden verloren.Kinderen en Vaders Moeders overleden in de kampen

Gezinnen waar van de kinderen verspreid waren en moesten worden op gezocht Het verdriet om na zo"n lange tijd bericht te krijgen dat Vader toch was overleden en begravenActe_van_overlijden

In de begin was er weing Aandacht voor de Indische "Repatriant".en was het nu een burger Oorlogsslachtoffer van de oorlog 1940-1945.of een vervolgingsslachtoffer van 1940-1945

De schulden die moesten worden gemaakt om naar Nederland te gaan moesten worden ondertekend als een schuld zo dat zodra er werk was de schuld kon Specificatie worden terug betaald aan de regering

De repatrianten handen geen schade veroorzaakt maar moesten wel betalen voor de schade ontstaan door de leningen gedaan aan de vluchtenlingen

Later kwam er het Gebaar en voor somigen de WUV en of de WUBO als oorlogsslachtoffers  http://www.ogs.nl    Oorlogsgravenstichting

17 reacties

  1. Min

    Met de juiste dosering een sterke eik worden? Beer van een vent zou ik zeggen. Mooie wow, mooie wow.

  2. Kijk, da’s mooi, dat het kasplantje uiteindelijk een stevige eik is geworden. Zo vervelend altijd, als de kindjes zich niet goed voelen, dat zal iedere ouder wel herkennen.
    Mooie WoW.

  3. Héé, wat leuk. De dosering mooi voor het laatst bewaard. Verrassend. Een prachtige WoW. Dat verdient een complimentje.

  4. Mooie wow, een duidelijk voorbeeld dat moederliefde niet te doseren valt.

  5. Heel mooie WOW! Zorg en liefde voor je kind is bijna niet te doseren. Beiden zijn ongelimiteerd nodig!! Ik houd van sterke eiken!!

  6. Die schade moet behoorlijk groot geweest zijn, ook de NIET materiële schade. Niet alleen bij de repatrianten maar bij grote delen van de bevolking. Sommige mensen zullen dit hun hele leven met zich mee dragen.

    Een heel persoonlijke invulling van jouw WoW. Interessant. Iets om over na te denken.

  7. Het doet vaak zon pijn om de verhalen te horen hoe mooi het land was hoe gelukig ze samen waren .over het verlies van de zusjes, vrienden, Vader het huis en hun jeugd .de strijd gaat door in het hoofd met vele vragen het waarom.soms begrijp ik het. maar toen ik in 1944 te wereld kwam was hier de oorlog al bijna voorbij .en heb ik er bewust niks van mee gemaakt alleen de verhalen van hier in holland toen ik groter werd maar mijn man heeft de oorlog heel bewust mee gemaakt als kleine jongen in Indonesie

  8. Maar dan heb je dus alle dagen pijn. Want wat daar is gebeurd, vindt nog dagelijks in de wereld plaats. Denk maar aan Korea, Vietnam, Hongarije, Columbia, Tibet, Joegoslavië, Sri Lanka, Afghanistan, Irak, Iran en noem maar op. Allemaal leed. Het is van alle tijden.

  9. een mooie wow, en ook herkenbaar. Mijn moeder is vlak voor de oorlog op verlof gekomen uit Indie en ze moesten blijven. Later heeft ze als jong meisje repatriantenwerk gedaan.

  10. Inderdaad, Plato zegt het al: een log om over na te denken. Ik ben ook van kort na de oorlog en alles wat ik weet is van horen zeggen. Mijn ouders praatten er nooit over en over de kant van de oorlog waar jij het over hebt, weet ik ook maar bar weinig. Het is goed, dat er nog steeds mensen zijn, die erover kunnen en willen praten.

  11. Van daag kwamen broertje Henk en vrouw jioge terug uit Djakarta ze kwamen vaochtend vroeg al naar wormerveer . de grote broer moest als eerste alle verhalen horen het verse fruit vanuit Indonesie proeven en weer als ze samen zijn komen de dingen boven vooral nu ik heb fotos gemaakt zegt broertje voor jou van dit van dat
    mamie en de mooie bomen van de aloeng -aloeng in Malang zijn weg. Meester Cornelis in Djakarta het ging maar door blijdschap en verdriet door elkaar blij dat ze weer thuis zijn .

  12. Dit is van ver voor mijn tijd, maar wel heel indrukwekkend. Zoiets mag niet vergeten worden. Geschiedenis mag niet vergeten worden.

  13. Ik persoonlijk vind het altijd fijn als een bepaald onderwerp weer even in de spotlights staat. Mooi dat je de WOW ervoor kon gebruiken.

  14. heel herkenbare wow. wat heeft mijn opa zich daar druk over gemaakt……..vele , vele jaren……….gelukkig heeft hij nu rust.
    En waardering? die heeft hij altijd van mij gehad!

    groetjes Esther.

  15. Mooi indrukwekkende wow. We hebben er nog steeds niet van geleerd.

  16. Een log over vroeger maar met een actueel onderwerp.

    Werden mensen maar eens wat vreedzamer naar elkaar.

  17. Ik vind het vooral ook zo zielig voor de mensen die zoveel verschrikkingen hebben meegemaakt en uiteindelijk vluchten naar een ander land, waar ze vervolgens met de nek aangekeken werden. Daar doet mijn hart pijn van!

Plaats een reactie